Dr. Mary Therese Winifred Bourke werd in 1944 geboren in Ballina, Ierland. Ze studeerde als rooms-katholieke vrouw met toestemming van de bisschop aan de protestantse universiteit Trinity College in Dublin. Op 25-jarige leeftijd werd Bourke hoogleraar aan deze universiteit. Dit werd een opstap naar de Ierse senaat. In 1970 trouwde ze met Nicholas Robinson, waarna Mary zijn achternaam Robinson aannam.

Als juriste, hoogleraar en politica streed dr. Robinson voor gelijke vrouwenrechten in het grotendeels orthodox-katholieke Ierland. Zo zette ze zich onder andere in voor vrouwen in gerechtelijke jury’s, dat getrouwde vrouwen mochten blijven werken en algemene beschikbaarheid van anticonceptiemiddelen. In haar reactie op het ontvangen van de International Four Freedoms Award benadrukte dr. Robinson nog een keer het belang van gelijke economische en sociale rechten tussen mannen en vrouwen. Ze noemde de ongelijkheid in beloning en kansen op ontwikkeling.

In 1989 ging dr. Robinson uit de politiek, maar keerde een paar maanden later terug als onafhankelijke kandidate voor het presidentschap. Ze versloeg de tegenkandidaten van de traditionele machtspartijen en werd tussen 1990 en 1997 de populairste president van Ierland. Toch verliet president Robinson haar functie kort voordat haar regeerperiode zou eindigen. Ze ging voor de Verenigde Naties (VN) als Hoge Commissaris voor de Mensenrechten werken.

Als president van het vrije Ierland besteedde dr. Robinson veel aandacht op de band met Noord-Ierland. Ze bracht veel bezoeken aan het onrustige en door terreur geteisterde gebied. Daarnaast ontving president Robinson de IRA-leider Gerry Adams en sprak ze met koningin Elizabeth II in Buckingham Palace. President Robinson bezocht Tibet en sprak zich scherp uit tegen de doodstraf in de Verenigde Staten. Ook was ze tegen rassendiscriminatie, racisme, vreemdelingenhaat en intolerantie. President Robinson ondersteunde en ondertekenende nieuwe wetten over anticonceptiemiddelen en gelijke behandeling van homoseksuelen.