Lennart Georg Meri werd geboren in 1929 in Estland. In 1941 deporteerden de Sovjets het gezin naar Siberië. Zijn neef Arnold Meri was op dat moment een held in de Sovjet-Unie, en maakte een terugkeer mogelijk. Dr. Meri haalde zijn diploma en werd historicus. Hij mocht geen lesgeven. Van 1953 tot 1961 was dr. Meri toneelschrijver, scenarioschrijver en regisseur van radio spelen. Ook schreef hij een klein aantal boeken, met de roman Zilverwit in 1976 als hoogtepunt. In 1978 bracht hij de film ‘Winden van de Melkweg’ uit. Deze film werd verboden door de Sovjet-Unie, maar in New York kreeg hij er een prijs voor.

Dr. Meri vertaalde werken van Erich Maria Remarque, Graham Greene en Aleksandr Solzjenitsyn. In Estland werd hij een van de leiders van de Zingende Revolutie. Na de val van de Sovjet-Unie ging dr. Meri in 1990 werken in het buitenland. In 1992 werd hij ambassadeur in Finland en later dat jaar president van Estland. Als president zorgde hij ervoor dat Estland lid werd van de Europese Unie en de NAVO. In 1962 werd dr. Meri opnieuw gekozen. In 2006 overleed hij in Talinn, Estland.