Bronislaw Geremek werd geboren in 1932 in Warschau, Polen. Als elfjarige jongen vluchtte hij met zijn moeder uit de beruchte ghetto van Warschau. Zijn vader was een rabbijn in de Poolse hoofdstad. Hij werd vermoord in concentratiekamp Auschwitz. Moeder en zoon overleefden de terreur van de nazi’s. Na de Tweede Wereldoorlog studeerde Geremek onder andere in Parijs. Hij kreeg veel respect als hoogleraar in de Geschiedenis der Cultuur met als specialisatie het gemeenschapsleven in de Middeleeuwen. Parijs zou een belangrijke stad in zijn leven blijven. Tussen 1960 en 1965 gaf dr. Geremek les aan de Sorbonne en was hij directeur van het Pools Cultureel Instituut in Parijs. Sinds 1950 was dr. Geremek lid van de Communistische Partij, maar trok zich terug toen de overige landen van het Warschaupact Tsjecho-Slowakije binnenvielen in 1968.

In 1980 sloot dr. Geremek zich aan bij de opstandige havenarbeiders in Gdansk. Zo raakte hij betrokken bij de oprichting en opbouw van de verzetsbeweging en vakbond Solidarność. Een jaar later verbood de communistische generaal Jaruzelski alle activiteiten van Solidarność. dr. Geremek werd een vijand van de staat en gevangen genomen. In 1982 kwam hij vrij, maar binnen een jaar werd dr. Geremek weer gevangen genomen. Hierna werd hij voorzitter van de Vrijheidsunie en lid van de Sejm, het parlement. Van 1997 tot 2000 was dr. Geremek minister van Buitenlandse Zaken, en daarom dicht betrokken bij de toetreding van Plen tot de NAVO in 1998. Prof. Geremek zou in 2004 lid worden van het Europees Parlement. In 2008 verongelukte hij toen hij per auto onderweg was naar Brussel.

Prof. Geremek kreeg verschillende eredoctoraren en hoge onderscheidingen, waaronder de Karelsprijs en het grootkruis in de Orde van de Witte Adelaar.