Daw Aung San Suu Kyi was niet aanwezig bij de uitreiking. Ze koos er zelf voor om Myanmar niet te verlaten, omdat ze bij terugkeer het land niet meer in zou mogen. Suu Kyi is geboren in 1945 in Myanmar. Ze strijdt al vele jaren zonder geweld voor het herstel van mensenrechten in het vroegere Birma. In 1992 kreeg Suu Kyi de Nobelprijs voor de Vrede. Haar vader generaal Aung San was aanvoerder in de onafhankelijkheidsstrijd, maar werd vermoord door politieke tegenstanders. Suu Kyi’s moeder was ambassadeur van Birma in India. Tussen 1964 en 1967 studeerde Suu Kyi in Oxford in het Verenigd Koninkrijk. Later werkte ze in de administratie bij de Verenigde Naties. In 1972 was Suu Kyi minister van Buitenlandse Zaken voor Bhutan, en in 1988 trouwde ze in Londen met dr. Michael Aris. Suu Kyi vertrok in 1988 naar de stad Rangoon in Birma. In 1989 werd de naam Birma verboden en de oude naam Myanmar opnieuw ingevoerd.

Suu Kyi werd algemeen secretaris van de National League for Democracy (NLD). Ze ging openlijk de strijd aan met het bestuur van de State La wand Order Council (SLORC). In 1989 kreeg ze huisarrest, wat de aandacht trok van Amnesty International. In 1990 won Suu Kyi met 82 procent van de stemmen de algemene verkiezingen. Van de generaals van de SLORC kreeg ze geen toestemming. In 1999 overleed haar man aan prostaatkanker, maar ze durfde niet naar zijn begrafenis in Engeland te gaan. Ze was bang dat de militaire dictatuur junta de grens voor haar zou sluiten. Toen haar huisarrest werd verlengd, besloten de Verenigde Staten in 2003 om geen zaken meer te doen met het land. In 2009 werd haar huisarrest weer verlengd, na een actie van de verwarde Amerikaan John William Yettaw. Hij vond dat hij bij haar moest zijn in haar huisarrest in Yangon (Rangoon). Suu Kyi werd vrijgelaten in 2010.

Voor veel mensen is Suu Kyi een levend symbool voor vrijheid. De denkwijze groeit dat een (Aziatische) oplossing in de regio tot verandering kan leiden. Ook zijn meer mensen het eens met het idee dat het invoeren van een democratie volgens het Westen ontwikkelingen eerder vertragen dan versnellen.

Hoewel Suu Kyi zelf niet aanwezig kon zijn ontving ze veel awards. Zo kreeg ze de Sacharov Prijs, Unesco Vredesprijs, award van de Liberale Internationale, Presidential Medal for Freedom, Jawaharlal Nehru Prijs en verschillende erelidmaatschappen.